106. Herberg Bo Temps

Met kromme tenen heb ik vaak zitten kijken naar Omroep Max’ “Bed and Breakfast”.
Collega’s uit ‘Olland die andere collega’s over de vloer krijgen en elkaar na een kort verblijf (inclusief pakkende activiteit) gaan beoordelen. Na het ontbijt staan de collega’s klaar met een envelopje met daarin een bedrag. Dat is het bedrag wat zij de overnachting waard vinden en wat na urenlang overleg in dat envelopje is beland. Tevens worden de eigenaren voorzien van commentaar op hun etablissement. Een plank scheef, de douchekop te laag, het eitje te zacht gekookt, de verwarmingsknop op kniehoogte, de kleur van de gordijnen te vaal, het schilderij van opa afzichtelijk, de kussens te hard/ zacht en het dekbed te warm/koud/dun/dik.…. Verzin het zelf maar, het komt allemaal aan bod.
Ik hoor je denken “Maar Bob, er zit een knop op je tv! Kijk dan niet!”
Helemaal waar. Op de een of andere manier wil je toch bij de collega’s over de grens eens mee kijken en zien hoe zij de dingen aanpakken. Het verschil is echter dat veel van de deelnemers zichzelf een “Bed and Breakfast” noemen op basis van een tweetal kamers de ze over hebben, omdat de kinders zijn uitgevlogen. Uiteraard zitten er ook parels tussen in prachtige natuurgebieden en pittoreske dorpen. Dat steekt dan weer zwaar af ten opzichte van Jan en Toos die hun overtollige kamer hebben verbouwd tot Bie en Bie kamer inclusief douche en toilet op de gang..
Ook de Belgische televisie had (of heeft?) jarenlang een variant gehad: Met Vier in Bed. Jarenlang werden we door een medewerkster gebeld met de vraag of we mee wilden doen. Het antwoord was altijd “Nee”, omdat ik als een berg tegen het geneuzel op zag van collega Bie en Bie’s die alles uit de kast trokken om maar commentaar te hebben. Als ik ergens ga logeren, dan doe ik dat om te gaan genieten. Alles moet maar beoordeeld en vergeleken worden en ik snap de functionaliteit er van en ik snap dat je hier als accommodatie van afhankelijk bent.
Maar mag het allemaal wat minder…..

Al langere tijd zaten we te broeden op een verandering hier in Bie en Bie Bo Temps.
Persoonlijk vond en vind ik dat de term Bed and Breakfast een stoffig en debiel imago heeft gekregen, met dank aan Omroep Max. Lange tijd heb ik gedacht aan een simpele naamsverandering en droomde ik al jaren over de naam “Val D’hotes” en proestte ik iedere keer van het lachen als ik denkbeeldig de telefoon opnam als er een klant belde: “Val D’hote, goedemiddag!”
Maar het ligt niet aan de naam, het ligt aan het beroepsvlak waarin we ons bewegen. Dat stoffige imago van wat kamertjes overhebben, een envelopje met geld en een te zacht gekookt ei of een scheve plank!
We zijn verdorie wel meer dan dat. Al maanden was ik bezig met de term Guesthouse, wat uiteindelijk ook niet beviel.
Het chagrijn over die term Bie en Bie kwam overigens ook door Corona. In Maart 2020 gleden we de Coronatijd in en nu pas komen we er weer uit. We zijn veel gesloten geweest vanwege maatregelen en we hadden ook gewoonweg geen zin om daar de hele tijd mee bezig te moeten zijn.
Voor mij is dat een risico: niet kunnen doen wat je graag doet. Als ik me ga vervelen loop ik het risico dat ik na een tijdje gewoon een bord “Te Koop” in de tuin zet en weer wat anders ga doen. Maar dat wilden we niet. En dus gingen we keihard aan de bak met alles wat we hier doen.
Eveline haar werk groeide terug naar het niveau van maart 2020 en mijn eigen Battle of the Bulge Tours begonnen ook weer goed aan te trekken.
Maar wat wilden we nog met de Bie en Bie? Waar zat die vernieuwing dan? We zijn gaan mikken op groepen: wandelaars, Slag om de Ardennen enthousiastelingen, motorrijders, fietsers, vriendengroepen en families. Mensen die op zoek zijn naar een gezellige plek waar je niets meer hoeft te doen. Alleen maar genieten van ons huis, de omgeving en op tijd aanschuiven voor lekker eten.
En dat is dus geen B&B meer.

En na lang denken en ploeteren wisten we het ineens. Ons huis is geen supermodern VT Wonen huis met allerlei luxe snufjes en een Italiaanse inloopdouche. Sterker nog: jaren geleden schopten we de Sauna er uit, omdat we daar wel klaar mee waren.
Ons huis is een prachtig karakteristiek pand, met sfeervolle kamers inclusief krakende vloeren, oude (“Antiek!”) meuk, sfeervolle meubels en een schitterende tuin met prachtig zicht op de oeroude kerk. Alles ademt sfeer. Daarnaast krijg je heerlijk eten en een gastvrouw en gastheer met bakken vol liefde voor hun gasten.
Zoals de Vlaming steevast zegt: “Meer moet da nie zijn!”

Van de week drukte ik op de Google-knop, wetende dat we per direct uit de Google resultaten zouden zijn verdwenen als Bie en Bie. We hadden na lang beraad gekozen om verder te gaan als Herberg.
“Een Herberg is een horecabedrijf waar men kan eten, drinken en overnachten, en gevestigd is in een oud gebouw met een antiek uitziend interieur, dat buiten de steden gelegen is en dat al een lange traditie als gastenverblijf achter zich heeft.”
Met de Grande Randonnée lopend door de straat, de geschiedenis van ons pand en hetgeen we hier doen, is de term Herberg prima passend.

Nu hoor ik je vragen: “Maar is er dan ook daadwerkelijk iets veranderd in de voormalige Bie en Bie?”
Jazeker. Maar daarvoor zul je echt zelf moeten langskomen.

Vanaf nu heten wij je van harte welkom bij Herberg Bo Temps!