Er gaat natuurlijk wel eens wat kapot in een huis waar zoveel gasten komen. Tot op heden hebben we de boiler kunnen vervangen, een douchebak en hebben we de stoffen stroomdraden in het privé-deel grotendeels weggedaan.
Op een mooie zonnige dag ontdekte ik een klein plasje water onder de hangmat, achterin de tuin. Het was al een paar dagen warm, dus het was al meteen uitgesloten dat het regenwater was.
Na een korte graafactie, stuitte ik, onder de deskundige leiding van vriend Ron, op een waterleiding die naar de jachthut liep. De wortel eronder, was zo dik geworden dat die de leiding had gebroken. Na wat priegelen en prullen hadden we een heuse fontein in de tuin. Leuk voor de kinders en ik was ook zeer gelukkig…
Omdat vrouwlief op datzelfde moment een boeking had aangenomen voor een lang weekend in de jachthut, moest het hele zaakje provisorisch worden gerepareerd. Met een stuk tuinslang, rubberlijm en klemmen wisten we de lekkage tot een minimum terug te brengen.
Enkele weken later arriveerde vriend Roy om met mij de oude waterleiding af te koppelen en te vervangen door zogenaamde Socarex. Nu lag er naast de schuur nog zo’n slordige tweehonderd meter van dat spul, dus dat scheelde in aanschafprijs. Roy en ik zijn koppelingen en kranen gaan halen. Alles aangesloten, vanuit de garage de kraan open gezet en….het lekte als een mandje. Bleek dat de socarex die in de tuin lag 18 millimeter van doorsnede was. De koppelingen die wij hadden gekocht waren 20 millimeter. Vandaar dat het zo lekte…. De andere dag zijn we naar groothandel Leboutte nabij Hotton gereden: 100 meter socarex en goede koppelingen voor zo’n slordige 150 euri’s. Een paar uur later was alles helemaal af. Lekte het beginpunt nog……
Andere dag: weer naar Leboutte om een nieuw aansluitpunt te halen. Na aansluiting lekte het nog steeds: de aansluiting op de oude leiding lekte…. Roy draaide er nog eens goed aan, ik draaide het nog eens goed aan en toen was de dag alweer voorbij. ’s Avonds zwaaide ik Roy uit met de belofte om het de andere ochtend te testen. De andere dag liep ik de garage in, draaide het waterpunt weer open, liep op mijn gemak naar de loungehoek en….geen lekkende kraan meer! Hoera voor ons. Loop ik de garage in, gutst daar het water uit de muur, water in de sauna, lekkend plafond en een mooi moment om na vier dagen de handdoek definitief in de ring te smijten. Ik belde “onze” loodgieter Louis maar weer eens en die stond de andere dag op de stoep. “C’est un grand catastrophe…”, zo meldde hij. Hij stelde voor om het hele plafond uit de sauna te slopen, maar mijn zure gezicht bracht ‘m op een ander idee: het plafond in de wc, die ook in de sauna zit, eruit slopen. Ik keek kennelijk minder zuur, dus opgewekt liep hij naar zijn auto voor een beitel en hamer en hakte er vrolijk op los. Inderdaad: door ons gewrik aan de kraan was de koppeling losgeschoten. Louis liet me achter met een niet lekkende socarex leiding en een gat in mijn sauna-wc.
Ik nam een paracetamolletje en besloot dat hier vast nog wel een column over zou komen…..
Gepubliceerd op 1 september 2008