27. Een nieuw systeem

Keek Tom zo benauwd omdat hij misschien mijn twijfels zag? Vagelijk was te zien dat hij een soort van wuivend gebaar maakte “ga nou maar”. Hadden dat eigenlijk niet mijn woorden moeten zijn?
Het was de eerste schooldag, 1 september 2008. De eerste dag dat Tom en Ben een volstrekt vreemde omgeving inliepen. Van een zwarte school in een achterstandswijk naar een dorpse mini-school met maar liefst 60 leerlingen, die allemaal in een vreemde taal spraken.
Ik liep de klas van Tom uit, hoopte dat hij die eerste ochtend door zou komen. Ik bracht Ben weg naar zijn kleuterklas. Ben dook meteen een hoek in met auto’s en het zag er naar uit dat hij daar voorlopig niet meer uit zou komen.

De kinderen overleefde die eerste dag glansrijk. Iedere dag gaan ze fluitend naar de school hier om de hoek. Ze vinden het geweldig. Ja, de juf is heel streng, maar dat is niet raar. Tom komt regelmatig gierend van het lachen thuis om dat een klasgenoot richting de directeur kon, omdat hij/zij maar liefst driemaal dezelfde fout had gemaakt. In Nederland zou de leerkracht zeggen, dat het kind er moeite mee heeft en dus extra begeleiding moet hebben. Hier niet, hier kun je directement naar het schoolhoofd.

Het Belgische onderwijs systeem is inderdaad heel anders. Streng, maar rechtvaardig.
Vorig jaar stond er in ons plaatselijk Roosendaals dagblad een artikel over. Een journalist had een directeur van een Belgische school én een directeur van het Katholiek Primair Onderwijs uit Roosendaal geïnterviewd.
In Nederland vindt men het Belgische onderwijssysteem veel te streng, te bestraffend en te beperkend. Er wordt geen rekening gehouden met het individu!
De Belg keek daar anders tegenaan: waarom zou een kind straf krijgen als hij goed zijn best doet? Is een kind stout, dan verdient het een standje. Logisch toch? Doe je goed je best, dan krijg je een compliment. Zit je te klieren, dan krijg je op je donder. Ik snap die logica wel. Ik ben dan ook van mening dat het Nederlandse onderwijssysteem te soft en te laf is geworden. Hier is de leerkracht een autoriteit. In Nederland is dat niet. Daar staan ouders bij iedere reprimande, die hun kind krijgt, meteen op de stoep om hun beklag te doen over de leerkracht.
Ja….het onderwijssysteem is zo gek nog niet in België…

Gepubliceerd op 1 februari 2009

Een reactie plaatsen