Het was wel heel erg vroeg in de ochtend toen we gewekt werden door een erbarmelijk gemiauw. Ik draaide me nog eens om: die kat moet niet zeuren, het is helemaal niet koud buiten!
Eveline had het ook gehoord en keek uit het raam waar het gezeur vandaan kwam: van onder het raam. Daar zat een klein zwart wit poesje, zonder mama. Uiteraard, anders had het kleine ding niet zo’n keel opgezet.
Uiteindelijk ben ik toch maar eens gaan kijken: het beestje was broodmager en hooguit zes weken oud. Verstopt onder een grote struik, krijste ze de hele buurt bij elkaar.
Ineens had ik het: onze poes Lucy zou er misschien iets mee kunnen. Ik riep Lucy uit de woonkamer die parmantig met me mee liep. Buiten klonk nog steeds de solozang van een verlaten kat.
Lucy liep de deur uit, recht op de struik af. Ik pinkte een traantje weg: wat een moederinstinct! Ik voorzag een voorspoedige opvoeding door surrogaat mama Lucy!
Maar het idyllische moment viel geheel in duigen. Lucy loerde door de struik, gromde wat en trachtte vervolgens de minipoes de struiken uit te jagen met geblaas en gegrauw.
Het poezenhart van Lucy bleek ijskoud bevroren te zijn: minipoes was een concurrent!
Aangezien het kleine beestje er slecht aan toe was kreeg het natuurlijk wat eten en drinken. Er werd kitten voer en drank ingeslagen en binnen een week zat het poesje, die van Ben de naam Micky Mauw kreeg, prinsheerlijk in onze woonkamer.
Lucy had er nog steeds geen zin in, wat resulteerde in een hoop geblaas en uithalen. Micky vond het wel leuk, zo’n grote speelkameraad, maar dat was en is dus niet wederzijds.
En zo kan het raar lopen in het leven: we zijn altijd anti-kat geweest en binnen een jaar heb je er dus twee. Opvoeden van kinderen is voor ons een makkie. Katten zijn een heel ander verhaal. Ze hangen de godganse dag in de bekleding van de bank en hebben voortdurend de neiging om te bijten en te krabben (dat noemen ze spelen).
Lucy haalt nog regelmatig uit, gromt en grauwt en moet van dat pokkebeest helemaal niets, maar dan ook niets hebben.
Helaas, bij katten bestaat een moederinstinct kennelijk niet….
Gepubliceerd op 19 juli 2009
