Grandmenil heeft zo zijn eigen mysteries. Eén van die mysteries betreft de kathedraal (zoals enkele bewoners de kerk liefkozend noemen), pal naast ons huis gelegen.
Wij zijn er bijzonder trots op dat we onder de klokken, “sous les cloches” wonen. Overbuurman Leon heeft al eens gezegd dat je daar best trots op mag zijn, maar dat “sous les cloches” ook nog een heel andere betekenis heeft: het is tevens de psychiatrische aanduiding dat je in je bovenkamer niet spoort. Ach….wat zal het….
De kerk wordt gerund door een Poolse pastor, die zijn missie in Angola verruild heeft voor het pittoreske Grandmenil. Ik heb de pastor eenmaal gesproken tot nu toe. Na de mis,ja we hebben eenmaal de mis bezocht, op zaterdagavond vroeg hij mij of ik orgel speelde. Toen ik antwoordde dat ik wel gitaar speelde, beende hij meteen weer weg. Het was dus een kort gesprek. Saillant detail over deze mis is toch wel, dat meneer pastoor tijdens de dienst het kerkgebouw plotsklaps verliet, omdat hij de sleutels van het tabernakel was vergeten. Die had hij in de auto laten liggen. Probeer dan je lachen maar een sin te houden.
Wij begrijpen meneer pastoor niet zo goed. Dat komt niet alleen omdat hij Waals praat met een zwaar pools accent, nee….er is een andere reden.
De klokken van Grandmenil hebben een strakke tijdsaanduiding. Ieder heel uur én ieder half uur wordt er gebeierd. Overdag is dat niet zo erg, maar het gebeier gaat ook ’s nachts door. Handig voor als je ’s nachts wilt weten hoe laat het is, maar sommige gasten slapen er net wat minder door.
Om zeven uur ´s ochtends gaat de klok pas echt los. Rond 6.55 uur slaat hij eerst negen keer en daarna raak je volstrekt de tel kwijt. Ik heb zelf een keer geteld en kwam op 109 slagen uit.
Voor de gasten houden we inmiddels een wedstrijd. Wie ´s ochtends weet te vertellen hoe vaak de klok heeft geslagen, krijgt een prijs. Eén van onze jonge bezoekers, Lucas, wist te melden dat de klokken 115 keer hadden geklingeld. Vonden wij een goed antwoord, dus prijs.
Maar waarom slaan die klokken? Buurman Charles wist het antwoord. Het is bedoeld voor de boeren. Om zeven uur start de werkdag. Om 11.30 uur is het tijd om te lunchen en om 18.30 uur eindigt de werkdag en wordt er weer langdurig en hard gebeierd.
Ah….zo simpel kan het leven zijn.
Maar toch begrijpen we het niet. Als je hier een week woont hoor je die klokken helemaal niet meer. Laat staan als je hier je hele leven al woont!
Blijft voor ons een raadsel waarom die klokken dan beieren. Het is authentiek? Voor de charme? Of weet niemand dat je een tijdschakelaar ook anders kunt programmeren? Ik ga er vanuit dat meneer pastoor in ieder geval niet zelf ieder half uur aan het klokkentouw gaat hangen…..
Naschrift:
In november 2008 werden de klokken anders geprogrammeerd. In plaats van 115 keer, beieren de klokken om zeven uur ’s ochtends nu gewoon.
Naschrift 2: Op 3 oktober 2013 kregen we het uiteindelijk echt voor elkaar dat de klokken volledig anders werden geprogrammeerd. Vanaf 22.00 uur zijn de klokken stil. De beheerder van de kerk mijmerde hardop dat het toch wel altijd die lui van grandrue 15 zijn die over die klokken klagen. Destijds had meneer Paris (jaren 70) ook al geklaagd over de klokken. Toen begonnen die namelijk om 06.00 uur al te beieren.
Tsja, waar hebben we het over!
Eerste publicatie: 1 september 2008