Ik zal de laatste zijn die gaat ontkennen dat Grandmenil een gehucht is. ’s Avonds is het hier zo stil dat je het gefladder van de vleermuizen kunt horen. In die oase van rust is het fantastisch, zeker als het dan ook nog eens helder weer is. Omdat het hier zo donker is, kun je dan prachtige sterrenhemels zien. Het is een van de pluspunten hier om te wonen.
Maar, Grandmenil feest ook graag. Soupers (diner met gehaktballen of kip), dance partys (noemen ze hier mysterie dance, geen idee waarom) en andere feestjes om de Grandmenillers samen te brengen.
Nu woont er in deze omgeving echter ook een rockster, Daan.
Daan Stuyven woont hier ergens in de buurt. Maar aan mij wilde hij niet vertellen waar, omdat hij vreest dat zijn pand belegerd gaat worden door gillende tienermeisjes. Is hij dan zo beroemd? Ja, in Vlaanderen is hij zeer beroemd en ook in Nederland weten ze hem te vinden. En Daan ging, omdat hij zijn cd Manhay had genoemd, een concert geven. Ik dacht dat het een concertje zou worden: Daan solo in het gemeenschapshuis van Grandmenil. Gezellig en kleinschalig. Pintje erbij, nootje erbij en genieten maar.
De vereniging van feestjes in Grandmenil zocht voor het concert sponsoren en wij deden daar natuurlijk aan mee. Het leverde ons een tv uitzending op bij de RTBF (zie ook Bij de RTBF!)
Op 25 september was het zover. Goed gemutst gingen Eveline en ik om 20.30 uur op weg. Opvallend: het weiland was omgetoverd in een parkeerplaats, die vol auto’s stond. Ook de straten erom heen stonden vol met auto’s. Bij de ingang van het gemeenschapshuis stond een rij en binnen klonk muziek. Bij binnenkomst bleek het wat saaie gebouw omgetoverd te zijn in een heuse poptempel, inclusief professionele licht en geluidinstallatie en maar liefst vijf televisie camera’s. En het podium stond vol instrumenten, dus Daan was niet alleen! Dat beloofde wat! We waren net op tijd, want tien minuten later beklom Daan mét band het podium en zong hij meteen Exes, het nummer waar ik inmiddels van was gaan houden.
De zaal sidderde, krijste en joelde onder het geweld van de band. We werden van links naar rechts geslingerd door de genres van Daan. Van keiharde rock, naar eighties en naar prachtige ballads. Daan heeft niets nieuws gemaakt. Je hoort Simple minds, Johnny Cash, Prince en Bryan Ferrie. Maar het maakte niets uit. Daan is groot in België en maakt schitterende muziek. Met een professionele band erbij speelde hij de sterren van de hemel. Even was er geen oase van rust, even geen sterrenhemel.
Grandmenil was het centrum van muziekminnend België.
De andere dag stopte ik bij de Total garage van meneer Borsu. Ik wist dat daar de cd van Daan lag. Ik kocht de cd en die zit sindsdien in de cd speler van mijn computer.
Gepubliceerd op 3 oktober 2009
