83. De Gitarist

Het was eigenlijk net te koel om op die mooie zomeravond nog buiten te zitten. Een paar gasten probeerden het nog met een jas aan, maar een verlaat zomerbuitje dreef ook hen naar binnen. Het was een gezellig drie gangen diner geweest met voornamelijk losse stellen, die genoten van het eten en het mooie weer.

Het was mij al opgevallen dat een van onze gasten een gitaar bij zich had. Als gitarist weet ik hoe lekker het kan zijn om ergens je gitaar uit te pakken en gewoon lekker te gaan pingelen.
De jongeman stak zijn hoofd om de hoek en vroeg of wij het geen probleem vonden dat hij wat gitaar ging spelen in de ontbijtruimte.  En dat vonden wij geen enkel probleem, natuurlijk.
En terwijl wij de afwas van het driegangen diner wegwerkten, klonk er vanuit de ontbijtruimte fantastische gitaarmuziek. Om de man vooral niet te storen, bleven we in de keuken rondhangen tot het prachtige spel doofde en de gast met zijn vriendin naar boven vertrok.

De andere ochtend was de gast pas wat later beneden en hielpen we hem op weg richting Frankrijk met tips, omdat hij daar ergens nog een week wilden verblijven.
Ik kon het natuurlijk niet laten om hem te complimenteren met zijn prachtige gitaarspel. Hij vertelde dat hij ook in een bandje zat, dat pop- en Zuid Amerikaanse muziek mengde.
“Wat een leuke combinatie!”, zei ik nog.  “Ja,” zei hij, “We treden ook wel op in het land.”
Korte tijd later zwaaiden we de man en diens vriendin uit en zij vertrokken naar Frankrijk.
Een aantal uren later bedankte hij ons via de facebookpagina voor de goede zorgen en de tips en vertelde dat hij goed was aangekomen.

Die avond kriebelde er wat. Wie was toch die aardige man die zo goed gitaar kon spelen? Ik besloot zijn naam via facebook op te zoeken en had ‘m al snel gevonden.
Ik zag een foto van onze gitarist, die op zijn knieën zat, op een podium.
Niet zomaar een podium, maar eigenlijk wel een gigantisch podium. En niet zomaar een publiek, maar ik zag duizenden mensen op die foto staan.
Vol ongeloof riep ik Eveline en wees op de foto. In onze ontbijtruimte had een gitarist gezeten, die met een schitterende band en een ontzettend goede zangeres de wereld over reist. Ze hadden net een nieuwe cd af en zouden afreizen naar Azie vanaf september.
Wat een eer om deze man dan in onze ontbijtruimte te hebben gehad met zijn prachtige muziek.